De Tweede Kamer wil dat minister Blok van Wonen zich bemoeit met de toenemende problemen waar serviceflatsbewoner en -eigenaren mee te maken krijgen.

Het leek zo mooi in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw: de serviceflat, een alternatief voor de bejaardenwoning. Decennia later blijkt de serviceflat een blok aan het been van de bewoner en zijn familie. Door veroudering, achterstallig onderhoud en hoge servicekosten blijken leegstaande appartementen nauwelijks verkoopbaar en lopen de kosten voor de resterende bewoners steeds verder op.

De Tweede Kamerfracties van PvdA, SP, CDA en 50Plus willen nu dat minister Blok van Wonen zich met deze problematiek gaat bemoeien. De fracties wijzen op het schimmige spel tussen de overgebleven bewoners en wooncorporaties en vastgoedbedrijven. De vastgoedjongens willen de leegstaande flats best kopen, maar tegen zeer lage prijzen. Ondertussen laten ze het pand verder verouderen en doen niet aan onderhoud, zeker niet wanneer ze een meerderheid in de flats hebben verworven. Volgens de Kamerfracties zouden de vastgoedbedrijven hele complexen opkopen om winst te kunnen maken bij sloop en nieuwbouw.

Minister Blok zegt dat er al aan de problematiek wordt gewerkt, maar dat een oplossing niet eenvoudig is en niet alleen uit Den Haag kan komen.

In Nederland staan ongeveer 360 serviceflats, vooral de oudere flats met kleine kamers zijn niet erg geliefd, waardoor er veel leegstand in deze complexen is. De problematiek is niet nieuw, in juli 2013 besloot de staatssecretaris van Financiën al dat niet de WOZ-waarde van een geërfde serviceflats hoeft te worden opgegeven bij de aangifte erfbelasting, maar de werkelijke waarde bij verkoop. Om voor die lagere aangifte in aanmerking te komen moet de woning bij verkoop 30 procent minder waard zijn dan de WOZ-waarde en er moeten verplicht afgenomen servicediensten zijn betaald na overlijden.

Nico van Scheijndel

12 juni 2015