Onlangs heeft het Europese parlement in Staatsburg besloten dat het erven tussen verschillende staten gemakkelijker moet kunnen. Wanneer de wet is aangenomen gaat nog slechts de gewone verblijfplaats van de erfgenamen gelden.

Jaarlijks valt in 450.000 erfenissen, ongeveer tien procent van alle nalatenschappen in Europa bezit dat in het buitenland ligt. Erfenissen met zo’n buitenlandcomponent zijn nu ingewikkeld omdat ieder land zijn eigen regels heeft en die ook mag toepassen. Dat vertraagt de afwikkeling en brengt kosten met zich mee. Vanuit de gedachte van één Europa met vrij verkeer van goederen en diensten wordt erven als het aan het Europese parlement te Straatsburg ligt snel een stuk eenvoudiger. Onlangs nam daar het Parlement een wetsvoorstel aan dat slechts één uitgangspunt kent, namelijk de gewone verblijfplaats van de erfgenaam. Erft een Nederlander die in Rotterdam woont een in Frankrijk gelegen woning, dan geldt niet langer het Franse recht, maar het Nederlandse. Er komt daarom ook een Europese verklaring van erfrecht waarmee Europese burgers kunnen aangeven dat ze recht hebben op een erfenis en waar de nalatenschap wordt afgewikkeld. Het aangenomen wetsvoorstel regelt ook dat de authentieke akten (testamenten, legaten, codicillen) en beslissingen op het gebied van het erfrecht volledig wederzijds worden erkend. Ieder land houdt met de nieuwe wet wel gewoon zijn eigen erfrecht en erfbelastingregels.

De verwachting is dat de Raad van ministers van de EU nog voor eind juni de regeling vaststelt zodat hij van kracht kan worden vanaf 2015. Jammer dat de Europese molens zo traag malen, maar het vooruitzicht van eenvoudiger regelgeving rondom de afwikkeling van internationale nalatenschappen ondersteunt het nut van de EU.

Nico van Scheijndel

27 maart 2012