De ouderenorganisatie Unie KBO heeft bij 500 50-plussers gevraagd hoe ze over de gemeente politiek denken. Uit het onderzoek blijkt dat een derde van de ondervraagden vindt dat ze bij de gemeente niet in goede handen zijn. In de ogen van de senioren faalt hun gemeente op belangrijke punten die ouderen aangaan. Zo zijn er volgens 48 procent van de Nederlandse senioren te weinig betaalbare zelfstandige woningen voor ouderen. De gemeente maakt zich niet hard voor de terugkeer van de wijkverpleegkundige (30%) en ontbreekt het een op de drie wandelaars onderweg aan banken en zitjes.

De uitkomsten van het onderzoek deden me aan de tijd denken die ik in Groningen woonden. Begin jaren negentig had de gemeente daar in al haar wijsheid bedacht dat er nieuw straat meubilair moest komen en natuurlijk moest dat toen wel design zijn. Groningen wilde tenslotte meetellen in de wereld (het Groninger museum is ook uit die tijd). Er werd door de gemeente ambtenaren een selectie van mogelijk straatmeubilair gemaakt en de gemeenteraad besliste. Het moet gezegd, het waren fraaie banken die het straatbeeld nadien sierden. Wel jammer dat personen die wat stram waren wel in de bank konden gaan zitten, maar er uitkomen was een hele andere zaak. Het bleek een typisch geval van veertigers die besliste voor tachtigers. De jonkies hadden geen idee wat een oudere wil en nodig heeft om zelfstandig te kunnen functioneren.

Is er in twintig jaar iets geleerd? Ik vrees van niet wanneer ik de KBO uitslag bekijk. Politici zijn wel wat ouder zo bleek uit een onderzoek van de NRC, de jongeren (30 tot 50 jaar) hebben geen tijd voor de gemeentepolitiek. Misschien heeft het feit dat meer ouderen in de gemeenteraad bankjes zitten een positief effect op de leefwereld en zelfstandigheid van ouderen.

Naast de genoemde bankjes willen ouderen ook graag meer aandacht voor de terugkeer van de wijkverpleegkundige en meer betaalbare voor senioren geschikte woningen. De wijkverpleegkundige komt gelukkig via Buurtzorg al langzaam weer terug en ook andere zorgaanbieders hebben steeds meer ook voor de belangen van hun klanten. Dat wil zeggen niets steeds andere, maar gewoon hetzelfde vertrouwde gezicht.

Wat de woningen betreft deed de Rotterdamse wethouder Karakus vorige week een duit in zakje door corporaties van verhuurders en huurders voor te stellen, een gezamenlijk eigendom. Persoonlijk lijkt me dat niks, gedeeld eigendom leidt vroeg of laat tot conflicten. Een alternatief kan via SH Wonen, ook Rotterdams, daar koopt de gebruiker van de woning zich met een eenmalig bedrag in en heeft vervolgens een levenslang woonrecht dat in vergelijking met huren tot zelfs wel de helft goedkoper is. Het onderhoud doet de eigenaar, de gebruiker maakt zich slechts druk om het eigen leven, duidelijk, zeker en comfortabel.

De ouderen kunnen hun heil zoeken bij de gemeente, maar blijkbaar is het bedrijfsleven al lang in het gat gesprongen dat de gemeente al die jaren heeft laten liggen.

Nico van Scheijndel

24 februari 2014