Drie jaar na de invoering van de Roze Loper, een keurmerk voor homovriendelijkheid in zorginstellingen, heeft nog maar 5 procent van alle zorginstellingen dit keurmerk. Jammer want het komt iedereen ten goede.

Een homoseksuele man of lesbische vrouw heeft het in een zorginstelling niet altijd gemakkelijk. De roze ouderen hebben vaak hun leven lang hun geaardheid verborgen gehouden en doen dat in de zorginstelling nog steeds. De directeur van de ouderenorganisatie ANBO, Liane den Haan kent veel schrijnende verhalen waarbij ‘roze’ ouderen niet zichzelf kunnen zijn. “Zij hebben geleerd hun ware geaardheid verborgen te houden. En vaak compleet terecht: laten ze wél hun ware gezicht zien, dan is uitsluiting of pesterij vaak hun lot.” De ANBO is een van de partners van het consortium 50+, net als het COC, MOVISIE en Vilans.

Om het woon- en leefklimaat voor de roze ouderen te verbeteren is de Roze Loper ontwikkelt. De Roze Loper is een Kiwa-certificaat voor zorginstellingen die aandacht besteden aan de seksuele diversiteit bij bewoners en werkenden. Op dit moment hebben slechts vijf procent van de instellingen een Roze Loper en is aantoonbaar homovriendelijk.

De bewoners en personeel die wonen en werken in een zorginstelling met een Roze Loper zijn volgens Den Haan onverdeeld enthousiast. Bewoners, ook de heteroseksuele, leren meer over elkaar en staan meer open voor de levensverhalen. Professionals en directie denken in veel gevallen dat er in hun instelling geen roze ouderen wonen, de roze bewoners zijn vaak onzichtbaar, het resultaat van een levenslange ervaring. Door beleid te maken op seksuele diversiteit ontstaat er vaak meer begrip. Verzorgers, management en cliënt brengen samen iets tot stand. Het is nu zaak dat dat op veel grotere schaal gaat gebeuren.

Nico van Scheijndel

28 juni 2013