Euthanasie bij mensen die beginnend dementeren moeten door artsen serieus genomen worden. De euthanasiewet biedt mogelijkheden, maar dan moeten de artsen de wet wel kennen.

In een brief aan de Tweede kamer naar aanleiding van vragen van PvdA-Kamerlid Klijnsma geeft minister Schippers van Volksgezondheid aan dat artsen de wet beter moeten kennen en als zij zelf niet willen meewerken aan het euthanasieverzoek dat zij moeten doorverwijzen. Naar aanleiding van een actuele zaak heeft Klijnsma de minister gevraagd hoe zij over euthanasie bij dementie denkt en of zij vindt dat artsen moeten meewerken aan een verzoek tot euthanasie. De minister geeft op haar beurt antwoord door te stellen dat uit onderzoek blijkt dat 90 procent van de artsen in principe welwillend tegen over een euthanasieverzoek staan. Maar stelt ze ook, dat slechts 28 procent van de artsen het persoonlijk juist vindt dat hij hulp bij euthanasie bij een beginnende dementie biedt. Ondanks het feit dat de euthanasiewet de mogelijkheid van euthanasie bij beginnende dementie en klaar zijn met leven wel kent.
Mocht een arts om persoonlijke redenen weigeren in te gaan op een euthanasievraag, dan zal hij de patiënt moeten doorverwijzen naar een arts die daar wel voor voelt. Dat vindt niet alleen de minister, maar ook de tuchtrechter. Die het als volgt verwoorde: “Essentieel bij een verzoek om euthanasie is een actieve en steunende houding. Indien een arts geen medewerking wil verlenen aan euthanasie heeft hij wel de plicht om goede zorg te verlenen en om, waar mogelijk, de belemmeringen die er zijn voor goede zorg, op te heffen.”
Euthanasie blijft een beladen onderwerp, zeker wanneer het beginnende dementie of klaar zijn met leven betreft. De houding van de minister over deze problematiek is belangrijk. Juist wanneer deze vraag voor iemand actueel is verwacht hij tenminste empathie en indien mogelijk hulp of tenminste een juiste doorverwijzing. Het leven is dan immers al moeilijk genoeg.