Afgelopen vrijdag stemden de Europese regeringsleiders na acht uur vergaderen in met een nieuw plan voor economische coördinatie. Nou ja instemmen, ze zien de noodzaak, het blijven voornemens.

Om de concurrentiekracht van de Europese economieën te versterken heeft de Duitse Bondskanselier Angela Merkel een concurrentiepact geschreven. Dit pact werd afgelopen vrijdag in Brussel besproken door de Europese regeringsleiders. Na acht uur vergaderen werden ze het eens, er komen vele maatregelen zonder de soevereiniteit van staten aan te pakken. Met andere woorden: ja, we vinden dat er veel moet verbeteren, maar of we het doen dat weten we nog niet. In het nu gesloten akkoord staat dat de arbeidskosten van ieder land nauwkeurig gevolgd gaan worden. Stijgen de arbeidskosten te snel dan zijn ingrepen mogelijk. Zo kunnen cao-afspraken en automatische prijscompensatie geschrapt worden door de overheid. Bovendien willen de Europese leiders de pensioenleeftijd aan de levensverwachting koppelen. Of en hoe dat gebeurt is dan weer aan de individuele lidstaten om te bepalen. Premier Rutte kan tevreden zijn, hij mag van alles, maar moet niks. Dat is precies wat de Tweede Kamer hem als opdracht meegegeven had.
Naast de concurrentiekracht zijn de regeringsleiders het eens geworden over een stabiliteitspact voor de Euro.